استنباط آماری مبتنی بر داده های راست سانسور فزاینده نوع ii

تحلیل داده های مربوط به زمان خرابی در بسیاری از شاخه های آمار کاربردی مورد توجه قرار گرفته است. ماهیت آزمایش های مربوط به این داده ها، اغلب همراه با حذف واحدهایی از آزمایش هستند که این گونه حذف ها سانسور نامیده می شوند. به دلیل عدم حذف واحدهای سالم در طول آزمایش در طرح های سانسور معمولی، طرح های سانسور فزاینده از اهمیت بیشتری برخوردار هستند. طی نیم قرن گذشته مطالعات فراوانی راجع به استنباط توزیع های طول عمر متفاوت بر اساس نمونه های راست سانسور فزاینده نوع ii صورت گرفته است. در این پایان نامه به استنباط آماری در نوزیع های نمایی تعمیم یافته، مقدار غایی نوع ii و نیم نرمال تعمیم یافته بر مینای داده های راست سانسور فزاینده نوع ii می پردازیم. در واقع برای هر کدام از توزیع های طول عمر فوق برآوردگرهای ماکسیمم درستنمایی، برآوردگرهای بیزی، فواصل اطمینان مجانبی و فواصل چگالی پسین رفیع را به روش های مختلف به دست آورده و آن ها را بر اساس شبیه سازی های مونت کارلو و بر مبنای معیارهای گوناگون مقایسه می کنیم.